Muktak

दुई किनारको कहिल्यै मेल नभएजस्तै

संभव चाँडै यहाँ आउन रेल नभएजस्तै

तिम्रो मायाको पनि रहेन आस अब त

भाग्यमाथि विश्वास मलाई अचेल नभएजस्तै

पानी कहिल्यै न जुरेकै होस्
प्यास सधैँभरि पाएको छु
उल्लास मनमा न छिरेकै होस्
आश मुटुभरि ल्याएको छु।

कसैलाई रिझाउन पनि अहो कस्तो गाह्रो
कसैलाई फकाउन पनि अहो कस्तो गाह्रो
मन मिलेर मात्र के गर्नु कुरा नमिलेपछि
पिरतिको स्वाद चखाउन पनि अहो कस्तो गाह्रो ।

कति सुहाएको आँखाको त्यो गाजल
भुतुक्कै मात्र भइएन बनायौ पागल
गाजल र पागलको कल्पनामा डुब्दा–
सत्ये, पिएको थिइन भरिएछु खाडल ।

माया प्रीतिमा कुनै संयम हुन्न
राजनीतिमा कुनै नियम हुन्न
पछ्याउँदै मलाई किन आउँछ्यौ ?
कविहरूको फेरि घरजम हुन्न ।

- जीवन नामदुङ

कविता लेखेको समयमात्र
आफू बाँचेको हो जस्तो लाग्छ
अरू बेला त जिन्दगीले
खित्का छाडी छाडी मलाई
हेर्दै हाँसे जस्तो लाग्छ
कविता देखेको समयमात्र
जिन्दगीमा ब्यूँझेको जस्तो लाग्छ

सलाममा जुन रफ्तार छ
त्यो नमस्कारमा पनि छैन
तिम्रो र मेरो मिलनमा-
जुन चमत्कार छ
त्यो ओमकारमा पनि छैन ।

(मिरिक, दार्जीलिङ)

- विचन्द्र प्रधान

आँसु कहिले खुसीको पनि हुन्छ,
हाँसो कहिले खिसीको पनि हुन्छ,
बाटोमै पनि कोही अबाटो हिँडेको हुन्छ,
घरमै पनि कोही बेघर भएको हुन्छ ।

(मिरिक, दार्जीलिङ)